Minder willen naschilderen. Zoeken naar een andere weg. Af en toe heel iets anders. Het is alsof je een nieuwe taal bedenkt, de woorden moet leren schrijven, zinnen moet leren maken èn deze wilt uitspreken.
Een heel lange weg nog te gaan. Af en toe zinkt de moed me wel in de schoenen. Alles op gevoel of toch enigszins een houvast met een voorbeeld (wat dan toch weer min of meer nageschilderd wordt)? Wanneer is het af? Moet er nog wat worden toegevoegd? Moet er nog iets herkenbaars in te zien zijn of juist niet?
Als je wilt weten hoe ik tot onderstaand schilderij gekomen ben: eerst met tape rechthoeken gemaakt op met gesso geprepareerd karton. Daarna in ieder vak met een aantal kleuren spontaan wat vlakken gezet, vervolgens met oliepastel willekeurige figuren er in getekend en daarna lichtere vlakken erin geverfd. Het is even zoeken, maar in de onderste twee foto’s is het schilderij terug te vinden.