In mijn tuin heb ik parkiettulpen gefotografeerd. Ik houd van de grillige vorm en intense kleuren.
Ik had natuurlijk buiten kunnen gaan schilderen, dat is trouwens wel iets wat ik meer zou kunnen doen. Omdat het lastig is standpunt en belichting van een enkele tulp vanuit een lastige positie vast te houden, ben ik dan toch maar uitgegaan van de foto en ben ik binnen gaan schilderen. Ik heb geen kleurenprinter, dus print de foto’s in zwart-wit. Wat in eerste instantie hierdoor een beperking leek, is eigenlijk een voordeel: ik zie nu beter wat licht en donker is èn ik word niet afgeleid door de originele kleuren waardoor ik meer de vrije hand in kleurkeuze heb. In dit geval echter waren in zwart-wit de schaduwen en de vorm moeilijk van elkaar te onderscheiden en heb ik de kleurenfoto op de iPad gebruikt als hulpmiddel om houvast te hebben aan de vorm van de bladeren. In deze volgorde van herkenbaar naar abstract.
Het schilderen voelde als een feestje!
