Het was een heuse gewaarwording toen ik voor het eerst in een flow terecht kwam tijdens het schilderen.
Tijdens een opdracht op de kunstacademie Arendonk was het lokaal ingericht met van alles dat je als inspiratie kon gebruiken bij het schilderen. Een afbeelding van Disney’s sneeuwwitje op de muur sprak me aan. Heel zoet, maar (gelukkig) ook wat smoezelig. Uitgeknipt, opgeplakt en bevlekt met wasco en verf. Na ongeveer drie kwartier schilderen keek ik min of meer verbaasd naar het resultaat. Dit was wezenlijk anders dan ik tot nu toe schilderde, niet natuurgetrouw maar intuïtief. De een zal het geklieder vinden, maar ik wist dat er iets bijzonders was gebeurd. Nog steeds vind ik het lastig om het origineel los te laten, terwijl ik dat wel veel meer zou willen. Dat is wel een dingetje. Door de witte stippen en de kleur rood heeft het schilderij voor mij iets winters. Hij hangt nu nog even in mijn huiskamer.
