Alweer flink wat jaren geleden was ik op vakantie in Cornwall. In het schilderachtige havenstadje Mevagissey was aan de kade een klein visserijmuseum. Daar zag ik een heel sprekende zwart-witfoto uit de zestiger jaren van twee elkaar passerende mensen. Voor mij een geschenk om na te schilderen.
Overigens ligt de mooiste tuin die ik ’s zomers ooit heb gezien ook in het zuidwesten van Engeland: The Lost Gardens of Heligan. Voor mij een reden om daar zeker weer een keer heen te gaan. https://www.heligan.com En als ik daar dan toch in de buurt ben bezoek ik ook natuurlijk weer het bijzondere Eden-Project. https://www.edenproject.com
Maar even terugkomend op het schilderij. Omdat ik het niet fijn vind om op een heel wit doek te beginnen geef ik de ondergrond altijd een kleur. Soms gebruik ik hiervoor de olieverf die op mijn palet is overgebleven. Ik breng dit dan verdund op met shellsol. In dit geval bestaat de ondergrond uit lukrake vegen verschillende kleuren groen, blauw en wit. Met de kleur hemelsblauw heb ik een schets van de omtrekken van de twee figuren gemaakt. Nadat ik de man had uitgewerkt en wat afstand had genomen, besloot ik te stoppen. Door minder te schilderen zit er nu meer verhaal in.
