Bijbehorend tafereel was niet te zien in mijn achtertuin, maar in een documentaire over de schilder David Hockney.
Daar lagen twee vrolijke jongens aan de rand van een zwembad. Ook interessant vanwege het perspectief: de benen wijzen naar je toe en worden door de werking van het perspectief sterk verkort. Hierdoor is het lastig om te schilderen wat je werkelijk ziet. Het meten van de afstanden onderling helpt. En nu een frisse duik. SPLASH!
